Regie: Anne Fontaine – Speelduur: 120 minuten
Cast: Raphaël Personnaz, Jeanne Balibar, Doria Tillier …
Genre: Biografie – Originele taal: Frans
Anne Fontaines biopic over Joseph-Maurice Ravel opent met enkele versies van zijn meesterwerk uit 1928: de Boléro. Door deze moderne interpretaties van de Boléro uit verschillende landen te laten horen, word je eraan herinnerd hoe vaak deze tonen in muziek worden gebruikt. De film laat niet alleen Ravels leven en werk zien, maar ook de universele impact van zijn muziek op verschillende culturen en generaties.
Anne Fontaine, een filmmaker van Luxemburgse afkomst en momenteel woonachtig en werkzaam in Frankrijk, is bekend vanwege haar films, zoals Coco Before Chanel en The Innocents. Het verhaal van Boléro, geschreven door regisseur Anne Fontaine en Claire Barré, is een vrije interpretatie van Marcel Marnats boek over Maurice Ravel.
Boléro: het meesterwerk
Het jaar is 1927 en Joseph-Maurice Ravel (Raphaël Personnaz) wordt afgewezen voor een plaats aan het conservatorium van Parijs na een indrukwekkende, maar gedurfde pianoprestatie tijdens zijn auditie. Deze tegenslag werpt hem in een donkere periode. De stijl die hij koesterde, wordt door anderen als ‘emotieloos’ bestempeld en hij kampt met creatieve blokkades die maanden, zo niet jaren lijken te duren. Hierdoor gelooft hij dat zijn carrière voorbij is. Maar zoals vaak het geval is in het verhaal van grote kunstenaars, bracht het lot een nieuwe kans met zich mee in de vorm van de onstuimige choreograaf Ida Rubinstein (Jeanne Balibar).
Rubinstein bood Ravel de kans om een ballet te componeren, waarbij ze verlangde naar muziek die zowel gedurfd als sensueel was. Vastbesloten om deze uitdaging aan te gaan, begon Ravel eraan. Hij worstelde echter met twijfels, technische en creatieve obstakels en naarmate de deadline dichterbij kwam, werd de druk ondraaglijk. Tijdens een vakantie in Saint-Jean-de-Luz, waar hij tot rust kwam bij het geluid van de zee en de wind, speelde Ravel met één vinger een melodie op de piano. Dit moment markeerde het keerpunt waarop zijn vijftien minuten durende meesterwerk tot leven kwam.
Weinig spanning
Boléro is de allereerste biopic gewijd aan de grootsheid van de Franse componist. Raphaël Personnaz vertolkt de rol van Maurice Ravel en kreeg hiervoor enkele maanden intensieve pianolessen om zich beter te kunnen inleven. Met een overtuigende performance portretteert hij Ravel als een statige, maar toch vertederende figuur. Tijdens enkele scènes in de film, waarin muziek een belangrijke rol speelt, wordt de muzikale illustratie ondersteund door pianist Alexandre Tharaud, die live of opgenomen piano speelt.
De film maakt gebruik van flashbacks om heden en verleden in elkaar te laten overvloeien. Hierdoor word je meegenomen op een reis door de tijd, terwijl tegelijk de focus blijft op het creatieve proces achter de totstandkoming van de Boléro. Hoewel de complexiteit van Ravels onmogelijke liefde voor zijn getrouwde vriendin Misia (Doria Tillier) belicht, raakt de film niet verstrikt in romantiek. Als gevolg hiervan blijft de film binnen de grenzen van conventioneel filmmaken en blijft het verhaal relatief oppervlakkig.
Boléro is een degelijke productie waarin de muziek van Maurice Ravel centraal staat. Via flashbacks en enkele romantische momenten leer je meer over de man zelf, maar deze hebben een ondergeschikte rol in het verhaal. Jeanne Balibar schittert in haar rol, terwijl ook Raphaël Personnaz en Doria Tillier voldoen aan de verwachtingen. Desondanks mist de film uitdaging en volgt hij een relatief tam verhaal, waardoor de passie van het muziekstuk lijkt te vervagen.
aeyenah 