Regie: Jacques Audiard – Speelduur: 130 minuten
Cast: Karla Sofía Gascón, Selena Gomez, Zoë Saldaña …
Genre: musical – Originele taal: Spaans, Engels
De Spaanse gangster-musical Emilia Pérez speelt zich af in een Mexicaans kartel, waar de maffiabaas van man naar vrouw wil transformeren. De film maakt meteen een gedurfde sprong wanneer Rita (Zoë Saldaña) op Broadway-achtige wijze luidkeels begint te zingen in de straten van Mexico, over het moordproces waarin ze als advocaat optreedt. Het is niet de gebruikelijke start van een gangsterfilm, maar juist dit onverwachte element zet de toon voor een film die alle verwachtingen tart.
Jacques Audiard is een Franse filmregisseur, producer en scenarioschrijver, voor mij vooral bekend van de film De rouille et d’os, maar ook Un prophète en Paris, 13th District. Het script van deze film heeft hij opnieuw samen geschreven met Thomas Bidegain en Léa Mysius (Paris, 13th District).
Emilia Pérez
Rita Moro Castro (Zoë Saldaña) is een advocate die worstelt met het machismo op haar kantoor, waar ze wordt verwacht rijke, machtige mannen te verdedigen, zelfs als ze schuldig zijn. Op een noodlottige nacht wordt ze ontvoerd en naar Manitas del Monte gebracht, de meedogenloze leider van een machtig kartel. Manitas is gefascineerd door een spraakmakende moordzaak waarbij een overduidelijk schuldige dankzij Rita vrijuit gaat. Hij eist dat Rita de beste chirurg ter wereld vindt om hem te helpen zijn langgekoesterde droom te verwezenlijken: de transitie van man naar vrouw. In ruil daarvoor biedt hij haar een royaal bedrag aan.
Manitas, die getrouwd is met Jessi (Selena Gomez) en twee jonge kinderen heeft, verlangt dat Rita elk aspect van deze operatie coördineert, maar vooral dat Jessi hier nooit iets van te weten komt. Rita moet de chirurg regelen, het scenario voor de dood van Manitas bedenken, nieuwe identiteitsdocumenten regelen, een luxe residentie in Zwitserland vinden voor Jessi en de kinderen, en tot slot de nieuwe identiteit van Manitas, nu bekend als Emilia Pérez, opzetten. Maar dan verstrijken de jaren en wil Emilia herenigd worden met haar kinderen.
Een zeer sterke cast
Jacques Audiards werk is intrigerend, verrassend en eigenzinnig, waarbij de personages elk moment in zang kunnen uitbarsten. Karla Sofía Gascón vertolkt Manitas/Emilia Pérez uitstekend, waarbij ze niet alleen de essentie van de discussie behoudt, maar ook haar personage transformeert van meedogenloze crimineel tot voorvechter van rechtvaardigheid.
Zoë Saldaña schittert met haar zang- en danstalent, terwijl Gomez en Gascón eveneens uitstekend werk leveren. De muzikale nummers, voornamelijk in het Spaans, kunnen soms wat kitscherig overkomen, maar zijn altijd in harmonie met de actie. Camilles composities sluiten naadloos aan bij de partituur van Clément Ducol. Van gepassioneerde ballades tot ruigere nummers, alle ritmes en melodieën komen aan bod.
Damien Jalets choreografie is visueel indrukwekkend en onconventioneel voor een misdaadfilm. Tijdens het ritmische nummer in de kliniek in Bangkok, waar geslachtsveranderende operaties worden bezongen, leer je alvast verschillende medische termen (‘Nanoplasty! Vaginoplasty! Laryngoplasty! Chondrolaryngoplasty!‘) tijdens de choreografie.
Regisseur Jacques Audiard nam in deze film risico’s en dat leverde een wankel evenwicht op. De scherpe kritiek op mannen als bron van alle kwaad in de wereld wringt altijd een beetje bij mij, maar is tegelijk typerend voor de huidige tijdgeest. Ondanks de uitdagingen blijft de film intrigeren en heeft hij een unieke aantrekkingskracht. Het verhaal raast voort en de liedjes vormen hier een integraal onderdeel van. Het resultaat is zowel indrukwekkend als enigszins frustrerend. Hoe onwaarschijnlijk het verhaal ook is, met zijn complexe personages en bizarre concept, Emilia Pérez is een film die net zo onvoorspelbaar is als het leven zelf.
aeyenah 