Regie: Christina Vandekerckhove – Speelduur: 119 minuten
Cast: Basil Wheatley, Matteo Simoni, Alexia Depicker …
Genre: Drama – Originele taal: Nederlands
Milano vertelt het aangrijpende verhaal van de complexe relatie tussen een dove tiener en zijn vader. Regisseur Christina Vandekerckhove, die in 2017 voor het eerst de aandacht trok met haar documentaire Rabot – een schrijnend portret van een vervallen sociaal woonblok en zijn bewoners – maakt nu haar speelfilmdebuut. Ik zag de film tijdens Film Fest Gent, waar Milano in première ging.
In Milano debuteert Vandekerckhove niet alleen als speelfilmregisseur, maar het is ook de eerste Vlaamse film waarin een dove acteur de hoofdrol speelt en Vlaamse gebarentaal prominent in beeld komt. Visual Box, een Vlaams productiehuis dat zich richt op films en media voor en over dove mensen, heeft hoofdrolspeler Basil Wheatley begeleid in zijn rol.
De stem van Milano
Milano (Basil Wheatley) is een tiener met een gehoorstoornis die grotendeels in zijn eigen wereld leeft, afgesloten van de mensen om hem heen, vooral van zijn vader, Alain (Matteo Simoni). De afstand tussen hen komt deels door de afwezigheid van Milano’s moeder, die het gezin verliet toen hij klein was. Daarnaast wordt de relatie ook beïnvloed door Alains twijfelachtige keuzes, zoals het aannemen van schimmige klusjes naast zijn gewone werk. Toch houdt Alain zielsveel van zijn zoon en probeert hij hem alles te geven wat hij nodig heeft. Zo zorgde hij ervoor dat Milano verschillende belangrijke operaties onderging, waaronder de plaatsing van een cochleair implantaat, zodat zijn zoon kan horen. Toch blijft Milano, ondanks de begeleiding die hij op school krijgt om te leren spreken, hardnekkig weigeren om te praten.
Op zoek naar de moederfiguur die hij mist, vindt Milano troost bij Renée (Alexia Depicker), een welgestelde, kinderloze vrouw van in de veertig. Alain heeft een duidelijke afkeer van deze relatie, al blijft de reden hiervoor onduidelijk. Daarnaast haalt Milano steun uit zijn band met Hope, een hondje dat eigenlijk van een brute, gewelddadige buurjongen is maar waar hij regelmatig voor zorgt, vooral tijdens de eenzame nachten wanneer zijn vader weer weg is.
Een grauwe wereld
Regisseur Vandekerckhove nodigt je uit om de wereld door de ogen en oren van Milano te ervaren. De film neemt je mee in zijn beleving, waarbij het geluid een essentiële rol speelt: van volledige stilte tot de krakende geluiden die hij hoort zodra hij zijn hoorapparaat draagt. Deze zintuiglijke elementen geven een indringend beeld van zijn werkelijkheid. Naast de geluiden van de natuur – regelmatig steekt er een storm op terwijl de spanning in het verhaal toeneemt – versterken ook de intense, dynamische klanken de filmervaring en dompelen ze je onder in Milano’s wereld.
Je wordt midden in het verhaal gedropt en de puzzelstukjes vallen slechts langzaam op hun plek. Toch blijven er veel vragen onbeantwoord. Dit creëert het gevoel dat je iets mist, en al snel besef je dat die ontbrekende informatie ook niet zal komen. In het begin vond ik dit behoorlijk frustrerend; het voelde alsof ik de grip op het verhaal verloor. Maar die irritatie verdween geleidelijk, vooral dankzij de uitstekende acteerprestatie van Matteo Simoni, die het verhaal overtuigend weet te dragen. Basil Wheatley maakt eveneens indruk en doet absoluut niet onder, terwijl Thibaud Dooms met zijn rol als het onuitstaanbare tuig een sterke, provocerende indruk achterlaat.
De cinematografie en setting van de film zijn uitstekend, met een grauw kleurschema dat perfect aansluit bij de sfeer. De regelmatig terugkerende stormen en regen voegen een mooi poëtisch element toe. Dit aspect blijft echter speculatief en wordt niet verder toegelicht.
Milano is een intiem portret; het is geen film die zich uitsluitend richt op doofheid, maar weet wel het thema van stilte op een aangrijpende manier over te brengen. Je voelt de frustraties en spanningen tussen deze vader en zoon, wiens communicatie vrijwel nihil is, maar ook de immense liefde die altijd aanwezig blijft. Het verhaal is boeiend, hoewel er veel vragen onbeantwoord blijven. Milano is een tragisch en aangrijpend drama dat zijn stempel achterlaat – een film die je simpelweg niet mag missen.
aeyenah 