Regie: Halina Reijn – Speelduur: 109 minuten
Cast: Nicole Kidman, Harris Dickinson, Antonio Banderas
Genre: Thriller – Originele taal: Engels
Wat gebeurt er wanneer verlangens te lang onderdrukt worden? Wanneer het masker dat we dragen te zwaar wordt en de druk uiteindelijk leidt tot een onverwachte explosie? In Halina Reijns erotische thriller Babygirl maken we kennis met Romy, een vrouw met macht, die haar seksuele verlangens en fantasieën steeds verder aftast. Wat begint als een persoonlijke zoektocht, dreigt uiteindelijk haar publieke imago en haar relaties met de familie te ontwrichten.
Halina Reijn, vooral bekend door haar regiedebuut Bodies Bodies Bodies, is een talentvolle filmmaker die zowel in Nederland als internationaal steeds meer naam maakt. Voor haar nieuwste werk, Babygirl, heeft ze een indrukwekkende cast weten samen te stellen, met onder meer Nicole Kidman, Antonio Banderas en Harris Dickinson in de hoofdrollen.
Verleiding en bedreiging
Romy (Nicole Kidman) is de directeur van een toonaangevend bedrijf in robottechnologie, dat geautomatiseerde distributieoplossingen heeft ontwikkeld. Ze heeft alles wat ze zich maar kan wensen: een succesvolle carrière, een mooie familie met haar man Jacob (Antonio Banderas) en twee dochters Isabel (Esther McGregor) en Nora (Vaughan Reilly). Maar achter de perfecte façade schuilt een ander verlangen. In de openingsscène heeft ze een ogenschijnlijk passioneel liefdesmoment met haar man, maar trekt zich daarna terug om zich in een andere kamer zelf te bevredigen met porno.
In haar bedrijf werkt de jonge en aantrekkelijke Samuel (Harris Dickinson) als stagiair, en hij kiest Romy als zijn mentor. Wat begint als een professionele relatie, verandert al snel in een geheime, hartstochtelijke affaire, waarbij Samuel steeds meer de touwtjes in handen neemt. Ze spelen een gevaarlijk spel, en Samuel herinnert Romy eraan dat hij haar leven en carrière met één telefoontje kan vernietigen. De situatie wordt nog gecompliceerder door Romy’s assistente, Esme (Sophie Wilde), die zich in haar leven mengt.
Spannende, maar vage macht
Mijn mening over Babygirl heeft even tijd nodig gehad om te rijpen. Soms moet ik een film eerst laten bezinken voordat ik echt kan bepalen wat me aanspreekt en wat minder resoneert. Babygirl is onmiskenbaar intrigerend, maar tegelijkertijd had ik weinig sympathie voor het hoofdpersonage. Maar kan dat mijn kijk op de film kleuren? Babygirl zou oppervlakkig kunnen lijken. Een passionele machtsdynamiek die de rollen omdraait, maar er schuilt iets dieper in, iets dat uitnodigt tot verder onderzoek. Het is meer dan alleen een sexy film met twee aantrekkelijke hoofdrolspelers. Het gaat over de leegte die het leven soms met zich meebrengt, ondanks alles. Babygirl is een film die de meningen zeker zal verdelen.
Halina Reijn bewijst dat ze een bekwame regisseur is, maar het scenario voelt op sommige punten wat stijf en oppervlakkig, vooral tijdens de interacties tussen Samuel en Romy. De scènes met Antonio Banderas daarentegen zijn vurig, soms zelfs passioneler en interessanter dan het duo waar het om gaat. Het is duidelijk dat Nicole Kidman zich goed voelde onder de regie van Reijn; in deze film wordt ze voortdurend geconfronteerd met zichzelf. Toch ontbreekt het gevoel van gevaar dat in vroegere erotische films vaak sterker naar voren komt. De seksuele spanning is voortdurend aanwezig, maar nooit te expliciet. Het standpunt over macht blijft vaag: zowel Romy als Samuel vertonen zowel manipulatieve als kwetsbare kanten, waardoor hun onderlinge dynamiek complex is, maar ook moeilijk te doorgronden.
Jasper Wolf, de cinematograaf van Babygirl, staat bekend om zijn subtiele, intieme stijl. In deze film is dat goed te zien. Hij gebruikt vaak een minimalistisch kleurenpalet, waardoor de emoties van de personages centraal staan. De camera beweegt langzaam en is dicht bij de personages, wat de nadruk legt op de ruwe, ongemakkelijke kanten van het leven. Dit zorgt voor een sfeer die intens is, zonder te overdrijven.
Babygirl is een film die ik waardeer om wat het voor mij doet: het zet mij aan het denken en biedt een vorm van entertainment die niet alleen visueel sterk is, maar ook goed geregisseerd, met uitstekende prestaties van de hoofdrolspelers. Toch is het geen erotische thriller zoals we die vroeger kenden. De film is veel ingetogener, veiliger en minder gedurfd. Is het eerlijk om te vergelijken met oudere films binnen dit genre? Misschien niet. Toch voelt Babygirl voor mij als seks verpakt in een mooi plaatje, terwijl ik persoonlijk meer interesse heb in de rauwere, grovere films van regisseurs als Gaspar Noé, die de extremere kanten van verlangen en macht zonder schroom verkennen.
aeyenah 