
Regie: Jan Roosens, Raf Roosens – Speelduur: 87 minuten
Cast: Veerle Baetens, Minne Koole, Gorik Van Oudheusden …
Genre: drama – Originele taal: Nederlands – Bioscooprelease 05/02/2025
Van je ouders moet je het hebben. De eerste jaren van je leven vormen wie je bent en hoe je naar de wereld kijkt. Dat geldt evenzeer voor de dertienjarige Ava. Op jonge leeftijd heeft ze al talloze familieconflicten doorstaan, en bewust of onbewust draagt ze deze mee. Comeback biedt een blik in het leven van haar gezin, waar de balans vinden tussen liefde, verantwoordelijkheid en overleven niet eenvoudig is.
De broers Jan en Raf Roosens hebben met hun kortfilms een indrukwekkend parcours afgelegd. In 2012 maakten ze hun eerste korte film, Rotkop, die internationaal meerdere awards in de wacht sleepte. Drie jaar later werden ze met Copain genomineerd voor de Palme d’Or op het Cannes Filmfestival. Met hun meest recente korte film, White Goldfish, sloegen ze een andere toon aan: “We wilden verschillende volwassen relaties in beeld brengen en laten zien hoe deze de mindset van een kind beïnvloeden,” zeggen de regisseurs. Comeback zet deze lijn voort als een sociaal geladen film.
Tussen twee werelden
Ava woont bij haar vader, Dominik. Op het eerste gezicht lijkt hun leven stabiel, maar onder de oppervlakte borrelt er iets. Wanneer Ava voorzichtig vraagt of haar vader nog iets van haar moeder, Naomi, heeft gehoord, ontwijkt hij het onderwerp. “Soms,” zegt hij, maar Ava weet dat het anders zit. Ze heeft haar moeder al zeven maanden niet gezien. Sinds de scheiding probeert Naomi haar dj-carrière nieuw leven in te blazen, terwijl Dominik het nachtleven juist achter zich heeft gelaten om zich volledig op Ava te richten. Dat is niet altijd gemakkelijk, want hij werkt nog steeds ’s nachts als kok. Ava heeft al vroeg geleerd om zelfstandig te zijn.
Dan, onverwacht, staat Naomi haar op te wachten aan de schoolpoort. Ava’s hart maakt een sprongetje. Eindelijk krijgt ze weer tijd met haar moeder, en ze grijpt elke kans om bij haar te zijn. Ze adoreert haar, laat zich meevoeren in haar wereld. Voor haar vriendinnen lijkt het fantastisch: een moeder die techno-dj is, dat is toch veel cooler dan een moeder die bij de Colruyt werkt? Maar Ava raakt verstrikt tussen haar loyaliteit aan haar vader, haar bewondering voor haar moeder en de onstuimige realiteit van het nachtleven waarin ze steeds verder wordt meegezogen.
Muziek als drijvende kracht
De sfeer van Comeback wordt volledig gedragen door muziek – de technobeats spatten van het scherm. Vanaf de eerste klanken van de titeltrack Oui ou Non, waarin Veerle Baetens achter de microfoon kruipt, word je meegezogen in de pulserende clubscene. Maar niet alleen de muziek draagt bij aan de sfeer; ook de kleding hiervoor is zorgvuldig gekozen. Elk detail, van de outfits tot de club, voelt doordacht en onderstreept hoe belangrijk deze elementen voor de regisseurs zijn.
De luide klanken van de dansclubs vormen een scherp contrast met de ingetogen Ava. Billie-Louise Vlegels, die Ava speelt, voelt authentiek aan en draagt de film op natuurlijke wijze. Tijdens de casting stond nog niet vast of de hoofdrol naar een jongen of een meisje zou gaan, maar zodra de regisseurs Billie haar auditie zagen, wisten ze dat ze hun Ava hadden gevonden. Een bijzondere bijkomstigheid: Billie-Louise is de dochter van Veerle Baetens, die na enige overweging besloot de rol van Naomi op zich te nemen. Gorik van Oudheusden, beter bekend als Zwangere Guy, is prima gecast als Dominik. Samen vormen ze een geloofwaardig – onthecht – gezin.
Het tempo van de film is ingetogen, net als Ava zelf. Comeback neemt de tijd om haar leefwereld te verkennen maar hoewel de speelduur met 83 minuten relatief kort is, had de film naar mijn gevoel nog compacter gekund, of juist gebaat geweest bij een extra subplot om de spanningsboog sterker te maken. De herhaling van de technoscènes – hoewel visueel en auditief indrukwekkend – werd op een gegeven moment te veel van het goede, waardoor het narratief stil kwam te liggen in plaats van te verdiepen.
Comeback is een film die duidelijk indruk maakt. Ik zag de film tijdens de openingsavond van het Filmfestival van Oostende, waar alle negen zalen uitverkocht waren. Het publiek werd meegezogen in het verhaal, de zaal bleef stil en aandachtig tot het einde, waarna een applaus volgde. De film is visueel sterk en ook het acteerwerk is overtuigend, wat resulteert in een goed afgewerkt geheel. Toch kon ik me niet helemaal ontdoen van het gevoel dat de herhaling van bepaalde scènes, met name de technofragmenten, de film soms onnodig vertraagde. Hierdoor miste Comeback net dat beetje extra om écht een meeslepende en gelaagde film te worden.












