
Regie: Alec Vrancken, Cyril Vrancken – Speelduur: 44 minuten
Cast: Stan Verwilghen, David Fouques, Alec Vrancken …
Genre: horror, thriller – Originele taal: Engels
Whispers of the Waves neemt je mee naar de Belgische kust, waar een idyllische zomerdag in De Panne omslaat in een nachtmerrie. Wanneer twee jongens spoorloos verdwijnen, sluipt een bovennatuurlijke dreiging door het duinlandschap. Met regisseurs Alec & Cyril Vrancken aan het roer en producers Allegra & Brian Pattikawa achter de schermen, is deze thriller een beklemmende mix van spanning en mysterie. Wat fluistert de schelp hen toe, en welke geheimen brengt dit aan het licht?
De film werd getoond tijdens een privéscreening, waar niet alleen vrienden en familie aanwezig waren, maar ook het gemeentebestuur en burgemeester Wim Janssens. Dat is niet verrassend, want Whispers of the Waves wist al vier prijzen te winnen op het World Film Festival in Cannes (Januari online editie). De thriller werd bekroond als beste spannende film, terwijl David Fouques de prijs voor beste acteur in een speelfilm in de wacht sleepte. Alec Vrancken zelf werd onderscheiden voor zijn mannelijke bijrol, en Stan Verwilghen werd bekroond als beste jonge acteur. Daarnaast viel de film ook op bij de RED Movie Awards, waar Louka Vande Veegaete werd uitgeroepen tot beste editor.
De duistere auteur
Jacob en Andrew brengen een zorgeloze zomer door aan de Belgische kust, waar ze genieten van de zon, het strand en de eindeloze zee. Niet veel verder woont Albert, een teruggetrokken man die zich in zijn schrijverswereld verliest. Maar Albert schrijft geen gewoon boek – zijn personages zijn de tieners die hij ontvoerde. Wanneer hij Jacob en Andrew een mysterieuze schelp geeft, beseffen ze niet dat dit geschenk een vloek met zich meedraagt.
Een gedreven thriller
De film springt meteen in het oog door zijn doordachte kleurgebruik en sterk camerawerk. Vooral de scènes op het strand baden in een warm kleurenpalet dat een gevoel van nostalgie oproept. Deze sfeervolle beelden worden nog versterkt door een zorgvuldig gekozen soundtrack die perfect aansluit bij de emoties van de hoofdpersonages. Meermaals tijdens de film vroeg ik me af wie de muziek had gecomponeerd, omdat die zo naadloos in het geheel paste (na het schrijven van deze review heb ik vernomen dat de muziek en melodieën werden gecomponeerd en uitgevoerd door Alec Vrancken, met de hulp van zijn broer Cyril).
Een horrorthriller staat of valt met overtuigende effecten, en dat is zeker een uitdaging met een bescheiden budget. Toch slaagt Whispers of the Waves hier verrassend goed in. De speciale effecten zijn subtiel maar doeltreffend, met enkele scènes die bijzonder knap zijn uitgewerkt. Dankzij slim gebruik van praktische effecten en sterke cinematografie voelen deze echt aan, zonder te vervallen in overdreven spektakel.
David Fouques zet als Albert een overtuigende vertolking neer. Hij straalt eenzaamheid uit, maar tegelijk schuilt er iets onheilspellends in zijn blik – alsof er in zijn hoofd gedachten rondspoken waar je liever niet te diep in graaft. Ook Jacob, gespeeld door nieuwkomer Stan Verwilghen, maakt indruk, terwijl Alec Vrancken als Andrew zijn rol eveneens met overtuiging neerzet. De dialogen voelen natuurlijk aan, hebben het juiste tempo en dragen bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal.
Deze film van 44 minuten is met veel zorg samengesteld, al waren er enkele kleine verhaalelementen waar ik me vragen bij stelde. Toch is het begrijpelijk dat niet alles volledig kan worden uitgewerkt binnen deze beperkte tijdspanne. Wat me ook opviel, was de keuze voor ducttape in een bepaalde scène – ik vroeg me af of dit echt voldoende zou zijn om iemand vast te houden. Misschien had men hierin iets mogen overdrijven om de dreiging intenser te maken. Ook de manier waarop de mishandeling werd weergegeven voelde wat aan de brave kant; iets meer rauwheid had de spanning nog verder kunnen opdrijven.
Ondanks enkele kleine kanttekeningen heeft Whispers of the Waves enkele bijzonder sterke troeven. De film toont vakmanschap, maar ook een duidelijke passie voor het genre. De jonge filmmakers bewijzen met deze productie dat ze ambitie hebben, en het is veelbelovend voor wat ze in de toekomst nog zullen brengen. Als je de kans krijgt om deze film te zien, kan ik dat zeker aanraden – het is een boeiende ervaring.












