Filmrecensie: Good One – Een stille confrontatie in de natuur

Filmrecensie: Good One – Een stille confrontatie in de natuur

Good One is een subtiel en visueel sterk debuut van regisseur Charlène Favier over stilte, vervreemding en de spanning tussen generaties, met een indrukwekkende hoofdrol van Lily Collias.

Regie: India Donaldson – Speelduur: 89 minuten
Cast:  Lily Collias, James Le Gros, Danny McCarthy …
Genre: drama- Originele taal: Engels – Cherry Pickers Film

De natuur in trekken om het lawaai van de stad te ontvluchten. Het geritsel van bladeren, de geur van vers groen, een rugzak vol proviand en een paar stevige wandelschoenen – het ultieme avontuur om te ontsnappen aan de drukte. In Good One volgen we de zeventienjarige Sam (Lily Colias) tijdens een trektocht door het Catskillgebergte, samen met haar vader Chris (James Le Gros) en diens jeugdvriend Matt (Danny McCarthy).

Good One is het langspeelfilmdebuut van India Donaldson, die eerder al opviel met korte films als Medusa, Hannahs en If Found. Voor haar speelfilmdebuut koos ze voor een eenvoudige, maar uiterst doordachte aanpak. De film werd in slechts twaalf dagen opgenomen, deze korte productieperiode maakt de nauwkeurigheid van elke scène des te indrukwekkender.

Tussen de bergen​

Sam (Lily Collias) gaat samen met haar vader Chris (James Le Gros) en Matt (Danny McCarthy) een wandeltocht maken. De oorspronkelijke bedoeling was dat ook Matts zoon Dylan zou meegaan, maar na een woordenwisseling haakt hij af. Zo begint het avontuur met z’n drieën: twee volwassen mannen en een zwijgzame tiener.

De tocht begint met een tussenstop in een motel, waar meteen duidelijk wordt hoe de verhoudingen liggen. Er is maar één kamer met twee eenpersoonsbedden geboekt – die de mannen vanzelfsprekend opeisen. Sam legt zich neer bij de situatie en maakt haar bed op de grond. Terwijl zij vroeg onder zeil gaat, zitten haar vader en Matt beneden in de bar, lachend, drinkend en herinneringen ophalend. De eerste tekenen van haar isolement dienen zich al aan, nog voor ze ook maar een stap in de bergen heeft gezet. Het avontuur lijkt aanvankelijk goed te beginnen, maar enkele woorden dreigen de harmonie tussen de drie te verstoren.

Een visuele reis​

Wat Good One zo bijzonder maakt, is hoeveel er wordt verteld zonder dat het uitgesproken hoeft te worden. Lily Collias draagt de film met een ongelooflijke subtiliteit – elke blik, elke beweging voelt raak en geladen. Haar acteerwerk is zó trefzeker dat je bijna vanzelf in haar hoofd kruipt. Ze zegt weinig, maar haar ogen spreken boekdelen.

Er gebeuren geen grote ongelukken in deze film. In plaats daarvan zijn het de kleine, wrange momenten die de toon zetten – subtiele afwijzingen, stiltes die net te lang duren, een gebrek aan aandacht. Vanaf het begin wordt duidelijk dat de band tussen Sam en haar vader minder harmonieus is dan hij lijkt. De twee mannen met wie ze reist – haar vader en diens vriend – lijken vooral bezig met elkaar. Ondertussen voelen we ook hun eigen worstelingen: met het verleden, met fouten die ze niet helemaal willen toegeven.

Sam grijpt regelmatig naar haar telefoon, een houvast naar haar wereld; deze korte momenten met haar vrienden zijn belangrijk. Good One toont op sobere, ingetogen wijze hoe mensen elkaar makkelijk mislopen, zelfs als ze vlak naast elkaar lopen. Daarnaast valt de film op door zijn verstilde schoonheid. De cinematografie ademt rust, met oog voor het kleinste leven: vlinders die landen op bloemen, slakken die hun spoor achterlaten, spinnen die draden weven tussen takken. Deze details maken van Good One niet alleen een verhaal, maar ook een ervaring – eentje waarin je als kijker even stilvalt.

Good One is zonder twijfel een visueel prachtige film, met indrukwekkende acteerprestaties. Lily Collias steelt de show met een uitzonderlijke, natuurlijke vertolking van haar rol. De natuur wordt op knappe wijze in beeld gebracht, met oog voor de kleinste details. Toch voelt het jammer dat, net als in veel andere films, de mannelijke personages vaak als lomp en onsympathiek worden neergezet. Het vrouwelijke karakter, daarentegen, is slim, sterk en opmerkelijk volwassen voor haar leeftijd – een mooie en krachtige weergave die de film zeker ten goede komt. Al met al is Good One een sterke debuutfilm.

Filmrecensie: Good One – Een stille confrontatie in de natuur
Deze filmrecensie werd eerst gepubliceerd op BeyondGaming

Kerst 2025Kerst 2025
  • Avatar: Fire and Ash
  • The Penguin Lessons
  • Heidi en de legende van Lynx
  • Het geheim van de meesjes
  • Kangaroo
  • L’âme idéale
  • Nachtwacht: Het Kristal van het Kwaad
  • O Agente Secreto
  • Radioman
  • Where the Wind Comes From

Film Festival Oostende
30 januari – 7 februari 2026
Website: Film Festival Oostende

Brussels Independent Film Festival
3 februari – 9 februari 2026
Website: Brussels Independent Film Festival