Filmrecensie: Big Eyes – Wanneer Burtons stijl en Keanes kunst samenkomen

Filmrecensie: Big Eyes – Wanneer Burtons stijl en Keanes kunst samenkomen

Met Big Eyes verkent Tim Burton een verhaal dat verrassend goed bij zijn stijl past – een visueel sterke, waargebeurde vertelling over kunst, manipulatie en identiteit.

Regie: Tim Burton – Speelduur: 106 minuten
Cast: Amy Adams, Christoph Waltz, Danny Huston …
Genre: biografie, drama – Originele taal: Engels

Tim Burton is een van mijn favoriete regisseurs – ik hou van zijn fantasierijke werelden en eigenzinnige stijl. Big Eyes was een van de weinige films van Burton die ik nog niet had gezien. Nochtans lijken de schilderijen van Margaret Keane, met hun kenmerkende grote ogen, op maat gemaakt voor Burtons esthetiek. Het is dan ook geen verrassing dat hij zich aangetrokken voelde tot dit verhaal en een persoonlijke band heeft met haar werk.

De film is gebaseerd op waargebeurde feiten. In de jaren ’50 neemt Margaret Keane, samen met haar dochter, de beslissing om haar man te verlaten – in die tijd een opvallende en moedige stap. Zonder concreet plan of werk probeert ze haar hoofd boven water te houden door haar schilderijen te verkopen op kunstmarkten. Daar ontmoet ze Walter Keane, een charmante man die haar zijn hulp aanbiedt en zelfs met haar trouwt, zogezegd om haar te beschermen tegen haar ex-man. Ook hij noemt zichzelf schilder, maar al snel wordt duidelijk dat zijn bedoelingen niet zo nobel zijn als ze lijken.

Het is bijna ongelooflijk dat dit verhaal echt is gebeurd – dat iemand zó schaamteloos met het werk van een ander kan pronken. Burton brengt dit op doeltreffende wijze in beeld. De film is prima, maar blinkt niet echt uit. Het verhaal wordt chronologisch verteld, maar vooral in het laatste deel – rond de rechtbankscènes – voelt het alsof er tijd tekort is. Visueel zit de film, zoals te verwachten van Burton, uitstekend in elkaar. Ook de acteerprestaties zijn van hoog niveau, met Amy Adams die op indrukwekkende wijze Margaret neerzet, en Christoph Waltz die overtuigend de manipulatieve Walter vertolkt. Big Eyes is geen meesterwerk, maar wel een film die je gezien moet hebben omdat het verhaal meer bekendheid verdient. Hoewel de film soms wat afstandelijk blijft, is Big Eyes zeker boeiend en visueel aantrekkelijk.​

Filmrecensie: Big Eyes – Wanneer Burtons stijl en Keanes kunst samenkomen
Kerst 2025Kerst 2025
  • Avatar: Fire and Ash
  • The Penguin Lessons
  • Heidi en de legende van Lynx
  • Het geheim van de meesjes
  • Kangaroo
  • L’âme idéale
  • Nachtwacht: Het Kristal van het Kwaad
  • O Agente Secreto
  • Radioman
  • Where the Wind Comes From

Film Festival Oostende
30 januari – 7 februari 2026
Website: Film Festival Oostende

Brussels Independent Film Festival
3 februari – 9 februari 2026
Website: Brussels Independent Film Festival