Een ingetogen coming-of-agefilm die traditie en moderniteit niet tegenover elkaar plaatst, maar verweeft tot een portret van de hedendaagse Mongoolse jeugd.
Regie: Lkhagvadulam Purev-Ochir – Speelduur: 137 minuten
Cast: Tergel Bold-Erdene, Nomin-Erdene Ariunbyamba, Anu-Ujin Tsermaa …
Genre: drama – Originele taal: Mongools
In City of Wind volgen we de zeventienjarige Zé, een jonge sjamaan die met de geesten van zijn voorouders praat maar ook een briljante student is in zijn laatste jaar van de middelbare school. Zijn leraar ziet in hem een toekomstige topmanager, maar Zé balanceert tussen spirituele plicht en ambitie. De film laat op intieme wijze zien hoe het voelt om op te groeien met eeuwenoude tradities, terwijl de druk van de moderne wereld steeds luider wordt.
Regisseur Lkhagvadulam Purev-Ochir kiest in haar eerste speelfilm voor nuance en verdieping. Met City of Wind werpt ze een observerende blik op de innerlijke wereld van de Mongoolse jeugd. Ze toont hoe jongvolwassenen als Zé niet kiezen tussen het een of het ander, maar proberen te leven met beide — met de spirituele erfenis van hun cultuur én de eisen van een snel veranderende maatschappij.
Het verhaal speelt zich af in Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië, waar moderne flatgebouwen oprijzen naast traditionele leefwijzen. Dat decor zet meteen de toon: het contrast tussen oud en nieuw is geen theoretisch spanningsveld, maar dagelijkse realiteit. Purev-Ochir toont hoe beide werelden in elkaar overvloeien, zonder het conflict uit te vergroten. Zo neemt ze bewust afstand van het stereotype beeld van Mongolië als enkel traditioneel, en schetst ze een complexer, hedendaagser portret van een samenleving in beweging.
De eerbied voor sjamanen is diepgeworteld; hun rituelen worden met respect omringd. Maar voor de jonge Maralaa (Nomin-Erdene Ariunbyamba), die vanwege een hartprobleem spirituele hulp krijgt van Zé, betekent het niets. Na het ritueel noemt ze hem botweg “een verdomde oplichter.” Toch ontstaat er iets tussen hen — tegenpolen trekken elkaar aan. Zé bezoekt haar in het ziekenhuis en al snel bloeit er een relatie op, één die schuurt met zijn spirituele rol. Intussen krijgt hij op school af te rekenen met de spot van zijn klasgenoten. Purev-Ochir laat zo zien hoe jongeren vandaag balanceren tussen persoonlijke verlangens, sociale druk en culturele verwachtingen — zonder dat één daarvan ooit helemaal wegvalt.
City of Wind is visueel bijzonder sfeervol: zachte beelden van uitgestrekte berglandschappen worden afgewisseld met het bruisende nachtleven en moderne winkelcentra van Ulaanbaatar. Die afwisseling geeft de film een aangename, contemplatieve toon. Er straalt rust uit, met ruimte voor detail en nuance. Zonder spectaculaire plotwendingen weet de film je mee te nemen in een momentopname uit Zé’s leven — intiem, subtiel en gelaagd. Het resultaat is een zorgvuldig opgebouwde debuutfilm die met tedere blik laveert tussen traditie en moderniteit.
aeyenah 