The Smashing Machine volgt MMA-vechter Mark Kerr tijdens een cruciale periode in zijn carrière.
Regie: Benny Safdie – Speelduur: 123 minuten
Cast: Dwayne Johnson, Emily Blunt, Mark Coleman …
Genre: biografie – Originele taal: Sloveens
The Smashing Machine volgt het turbulente leven van Mark Kerr, een legendarische MMA-vechter en worstelaar die de opkomst van mixed martial arts van dichtbij meemaakte. Terwijl hij zijn stempel drukt op de UFC en later het prestigieuze PRIDE-toernooi in Japan, worstelt hij buiten de ring met verslaving, persoonlijke twijfels en de fysieke tol van topsport.
Het script en de regie van The Smashing Machine waren in handen van Benny Safdie, die het verhaal baseerde op de documentaire The Smashing Machine: The Life and Times of Extreme Fighter Mark Kerr. In die documentaire uit 2002 krijgen we een blik achter de schermen van Kerrs leven, niet alleen op zijn intensieve trainingsregime als MMA-vechter maar ook op zijn persoonlijke strijd met verslaving. Safdie’s filmversie richt zich op een relatief korte periode uit Kerrs carrière: zijn deelname aan het prestigieuze PRIDE-toernooi in Japan in 1999.
Pijn en prestaties
Tussen 1997 en 2000 beleeft MMA-vechter Mark Kerr (Dwayne Johnson) de pieken en dalen van zijn carrière. Na zijn opmars in de UFC vindt hij in Japan, bij de prestigieuze Pride Fighting Championships, zijn grootste successen — maar ook zijn diepste val. Terwijl zijn lichaam kreunt onder de druk van het vechten, raakt hij verstrikt in onduidelijke deals en een groeiende afhankelijkheid van pijnstillers.
Zijn vriend en mentor Mark Coleman (Ryan Bader) probeert hem op het rechte pad te houden, maar buiten de ring wordt de strijd alleen maar zwaarder. Zijn relatie met Dawn Staples (Emily Blunt) komt onder druk te staan en vlak voor het belangrijkste gevecht van zijn leven dreigt Kerr alles kwijt te raken wat hij heeft opgebouwd.
Het gevecht buiten de ring
Regisseur Benny Safdie kiest bewust voor een korte, kwetsbare periode uit Kerrs leven. De film toont niet alleen de glorie van zijn gevechten, maar laat ook zien welke strijd daarachter schuilgaat. De handcamera, korrelige textuur en rauwe visuele stijl geven de film een realistische, bijna documentaireachtige sfeer. Safdie laat Kerr zien als een complex persoon, gedreven door zijn wil om te winnen, maar ook worstelend met de gevolgen van zijn nederlagen.
Dwayne Johnson mag dan bijna twee keer zo oud zijn als de jonge Mark Kerr die hij in 1997 speelt, toch levert hij een indrukwekkende vertolking af. Als vechtkolos laat hij een kwetsbare kant van zijn personage zien, waarbij zijn imposante fysieke kracht contrasteert met zijn persoonlijke uitdagingen. Emily Blunt daarentegen moet het doen met een personage dat voornamelijk functioneert als gespannen en zelfdestructieve partner; Dawn Staples’ rol blijft grotendeels beperkt tot een tegenwicht in Kerrs verhaal, wat jammer is.
The Smashing Machine valt op door het vlotte tempo en de sterke acteerprestaties, vooral van Dwayne Johnson. Omdat de film zich slechts op een korte periode uit zijn leven richt, blijft het portret van Kerr ietwat oppervlakkig. De film laat veel gevechten zien, die op zich spectaculair zijn, en daarin slaagt de film uitstekend.
aeyenah 