Mexico 86 vertelt het verhaal van Maria, een vrouw die zichzelf steeds opnieuw moet uitvinden temidden van politieke onrust. Met sterke vertolkingen van Bérénice Bejo, sfeervolle cinematografie en subtiele muziek legt de film de focus op persoonlijke overleving.
Regie: Cesar Diaz – Speelduur: 98 minuten
Cast: Bérénice Bejo, Matheo Labbé, Leonardo Ortizgris …
Genre: drama – Originele taal: Spaans
In Mexico 86 neemt regisseur César Díaz je mee naar het door oorlog verscheurde Guatemala, waar Maria (Bérénice Bejo) deel uitmaakt van het verzet tegen een gewelddadig regime. Vanaf de eerste scènes voel je de intensiteit van de burgeroorlog: Maria staat met haar zoon in haar armen bij het raam, machteloos toekijkend hoe haar man op straat door de politie wordt geëxecuteerd. Wanneer ook haar eigen leven op het spel staat, vlucht ze de grens over naar Mexico, gedwongen haar zoon Marco achter te laten bij haar moeder. Tien jaar later, terwijl het land zich voorbereidt op het WK, wordt Maria’s zorgvuldig opgebouwde nieuwe leven op de proef gesteld wanneer haar zieke moeder onverwachts haar zoon terugbrengt.
Mexico 86 schetst het portret van een vrouw die zichzelf telkens opnieuw moet uitvinden. Met pruiken en vermommingen verandert Maria van gedaante, maar achter die façades schuilt een turbulent en onzeker bestaan. De afstand tot haar zoon Marco wordt steeds voelbaarder: Mexico voelt voor hem even vreemd als de moeder die hij nauwelijks kent. Maria’s koele verschijning blijkt slechts een schild, een noodzakelijke bescherming. De liefde tussen moeder en zoon is duidelijk aanwezig, maar de vraag blijft hoe hun band zich verder zal ontwikkelen.
De politieke dimensie blijft grotendeels op de achtergrond, wat jammer is: juist de context van repressie en strijd had een extra laag kunnen toevoegen. In plaats daarvan legt Díaz de nadruk op de Maria – haar voortdurende waakzaamheid – wat spanning oplevert, maar soms ten koste gaat van de thematische diepgang.
Visueel overtuigt Mexico 86 des te meer. De cinematografie ademt sfeer, met warme tinten die de melancholie van het verhaal versterken, terwijl de muziek subtiel de emoties begeleidt. Zo ontvouwt zich een film over strijd, opoffering en veerkracht, geplaatst tegen de harde realiteit van politieke onrust.
aeyenah 