Regie: Todd Haynes – Speelduur: 117 minuten
Cast: Natalie Portman, Julianne Moore, Charles Melton
Genre: Drama – Originele taal: Engels
Nieuwsberichten kunnen een boeiend onderwerp vormen voor films, variërend van bescheiden aankondigingen waar scenaristen verhalen omheen weven tot grootschalige sensatieberichten die op zichzelf het volledige verhaal vertellen. Scenarioschrijver Samy Burch onthulde dat voor de film May December een aanzienlijk deel van het verhaal geïnspireerd was door de gebeurtenissen rond Mary Kay Letourneau, die wereldwijd – in de late jaren negentig – de aandacht trok met een groot schandaal. Als leerkracht kreeg Letourneau een kind met een dertienjarige student en belandde ze voor enkele jaren in de gevangenis.
Ik heb May December gezien tijdens het filmfestival van Gent. Behalve de naam van de regisseur, Todd Haynes, die ik kende van de film Dark Waters, had ik geen informatie over deze film opgezocht. Hierdoor was het vooral in de eerste scènes niet eenvoudig om te begrijpen waar het verhaal om draaide; pas enkele minuten later werd het duidelijk.
Gemengde gevoelens
Twintig jaar na de onthulling van hun beruchte romance, staat de relatie van het gehuwde koppel Joe (Charles Melton) en Gracie (Julianne Moore) op wankele grond. De strubbelingen beginnen wanneer de beroemde actrice Elizabeth (Natalie Portman) in hun huis intrekt om zich voor te bereiden op haar aankomende film, waarin ze de rol van Gracie vertolkt.
Hun landhuis is regelmatig het doelwit van pakjes met onaangename inhoud, verzonden door vreemden die hun ongenoegen willen uiten. Toch lijkt het merendeel van de mensen in hun stad de relatie te hebben geaccepteerd. Ondanks de uitdagingen die het gezin ervaart, oogt hun huiselijk leven als een vredig tafereel waar geluk en harmonie heersen. Althans, zo lijkt het.
May December – Ik heb nooit kind kunnen zijn
Het wordt duidelijk dat Joe een jongen is die te snel volwassen is geworden; er is nauwelijks leeftijdsverschil tussen hem en zijn kinderen en ook Gracies breekbare persoonlijkheid draagt niet bij aan de situatie. Hierdoor wordt Joe gedwongen om veel meer taken op zich te nemen dan mentaal eigenlijk haalbaar is. De film blijft gedurende twee uur fascinerend, scène na scène, maar voornamelijk omdat je hoopt meer informatie te verkrijgen. Helaas blijft er een leegte, vooral met betrekking tot Gracies tijd in de gevangenis, die nauwelijks wordt besproken. De film werpt weinig licht op deze feiten en laat enkele belangrijke personages, waaronder Georgie, de zoon van Gracie uit haar eerste huwelijk, onderbelicht. Deze beperkingen kunnen worden toegeschreven aan het feit dat de film wordt beleefd vanuit het perspectief van Elizabeth, die zich volledig toewijdt aan het perfect nabootsen van Gracies gezichtsuitdrukkingen en handelingen. Het is echter teleurstellend dat de diepgang ontbreekt en dat de film er niet in slaagt de emotionele impact en het drama voldoende over te brengen.
De twee hoofdrolspeelsters, Natalie Portman en Julianne Moore, zijn zeker geen onbekende namen en ook Charles Melton, die de rol van Joe vertolkt, heeft al ruime ervaring opgedaan als Reggie in Riverdale. De uitstekende acteerprestaties dragen aanzienlijk bij aan de aantrekkelijkheid van deze film. Toch slaan de inspanningen om onbehagen te creëren – door middel van muziek en humor – niet helemaal aan, waardoor het verhaal verzwakt.
May December belicht een complex onderwerp, maar lijkt het thema zelf niet diepgaand aan te raken. De film focust op Elizabeth die zich voorbereidt op haar rol en wel enkele gezinsdynamieken opmerkt, maar het geheel blijft overwegend oppervlakkig. De intrigerende aspecten van de film worden getemperd door een gebrek aan diepgang, vooral door de onderbelichte personages en verhaallijnen.
aeyenah 