
Regie: Eli Roth – Speelduur: 118 minuten
Cast: Cate Blanchett, Kevin Hart, Edgar Ramírez …
Genre: fantasie – Originele taal: Engels
En toen verscheen Borderlands op Sooner. Ik had al even op IMDb naar de score gekeken, en die was niet bepaald bemoedigend. Maar zoals ik inmiddels weet: je moet zelf kijken. Voor mij is Borderlands vooral een film vol nostalgie. Niet omdat ik de populaire game zelf heb gespeeld, maar omdat ik ontelbare figuurtjes uit deze franchise over de toonbank heb zien gaan toen ik nog een geekwinkel had. Lilith, Tiny Tina, Moxxi, Claptrap – ze zijn me allesbehalve onbekend.
De film verwijst naar verschillende bekende films en werelden, zoals Star Wars en een Mad Max-achtig landschap, terwijl er afgewisseld wordt met felle, kleurrijke, tekenfilmachtige scènes. Dit wordt echter gemengd met vlakke actiescènes, wat de ervaring nogal vreemd maakt. Het is een grappige maar chaotische mix van stijlen en invloeden. Het script wringt op verschillende momenten, wat de acteerprestaties niet echt ten goede komt. De film heeft echter wel een bekende cast, met Cate Blanchett, Kevin Hart, Jamie Lee Curtis, Edgar Ramírez, Ariana Greenblatt en Jack Black als de stem van Claptrap. Regisseur Eli Roth is erin geslaagd om deze grote namen te overtuigen mee te doen.
Toch moet ik toegeven dat, ondanks al deze gebreken, de film me eigenlijk niet heeft verveeld. Hij biedt genoeg entertainment, zelfs als het niet altijd even goed uitgevoerd is. Soms heerst er chaos, maar het is het soort chaos dat je niet helemaal kan afwijzen. Dus als je op zoek bent naar een film die niet al te serieus is, maar je toch weet te vermaken, dan is Borderlands wellicht iets voor jou.












